ویژگی‌های لباس استاندارد اتاق تمیز

اتاق تمیز معمولا به کلاس‌های مختلفی دسته‌بندی می‌شود. سطح حساسیت و نیاز به تمیزی در هر کلاس متفاوت است. هر کلاس پوشش خاص خود را می‌طلبد. مثلا لباس کلین روم از کلاس D باید طوری باشد که موی سر، صورت، ریش، کفش و کل بدن را بپوشاند. 
در کلاس C لباس کارکنان معمولا یک تکه و یا دو تکه است. لباس کارکنان کلاس C، یقه بلندی دارد و هیچ گونه آلودگی در محیط ایجاد نمی‌کند. در اتاق‌های کلاس A و B، لباس اتاق تمیز باید سر و موها را به طور کامل بپوشاند پوشانده و آنقدر بلند باشد که ادامه آن در داخل یقه لباس قرار بگیرد. همچنین کارکنانی که در کلاس A یا B کار می‌کنند باید از ماسک به منظور نریختن قطرات عرق از صورت در محیط کاری استفاده کنند. علاوه بر این، باید دستکش‌های پلاستیکی استریل شده نیز بر دست داشته باشند. دستکش‌ها باید داخل سر آستین‌ها قرار بگیرند. در این محیط‌ها نباید هیچ گونه آلودگی وارد محیط شود. در زیر به چند ویژگی برای لباس به عنوان یکی از تجهیزات اتاق تمیز اشاره شده است:

1. جنس پارچه لباس باید پلی استر باشد.
2. پارچه لباس باید دارای درصد مشخصی کربن باشد.
3. لباس باید دارای خاصیت آنتی استاتیک باشد.
4. وزن لباس باید کم باشد تا کارکنان احساس راحتی کنند.

چگونه لباس اتاق تمیز به کاهش آلودگی کمک می‌کند؟

کارکنان یکی از عوامل آلودگی در محیط اتاق تمیز هستند. در واقع حدود 40 درصد از آلودگی‌های موجود در اتاق‌های تمیز، از طریق کارکنان وارد این محیط می‌شود. اما زمانی که کارکنان از لباس مخصوص استفاده می‌کنند، این لباس، تا حد زیادی مانع از ورود آلودگی‌های انسانی به داخل محیط اتاق تمیز می‌شود. پس کارکنان اتاق تمیز باید علاوه بر اینکه اصول بهداشتی را رعایت می‌کنند، از لباس مخصوص استفاده نمایند. 
با اینکه کارکنان مهم‌ترین منبع آلودگی در محیط اتاق تمیز هستند، اما منابع دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند آلودگی را وارد اتاق تمیز کرده و سطح تمیزی آن را کاهش دهد. در کل، می‌توان گفت چهار منبع اصلی آلودگی در اتاق تمیز شامل کارکنان (بدون لباس اتاق تمیز)، هوا، سطوح و محصولات هستند که همه با هم ارتباط دو طرفه دارند. با اینکه هر چهار مورد مهم هستند، اما آلودگی کارکنان از همه مهم‌تر است و تنها با لباس مخصوص می‌توان از آن جلوگیری کرد.

تفاوت لباس‌های یکبار مصرف و قابل شست‌وشو در کلین روم

لباس‌های اتاق تمیز، ممکن است یکبار مصرف یا قابل شست‌وشو باشد. البته نحوه شستن لباس‌های قابل شست‌وشو با شستن لباس‌های معمولی و روزمره متفاوت است. در واقع این نوع لباس‌ها باید طوری شسته شوند که هیچ گونه آلودگی روی آنها باقی نماند و در عین حال، به لباس آسیب نرسد تا از قدرت آنها برای ممانعت از ورود آلودگی به محیط اتاق تمیز کاسته نشود.
از طرفی تعداد دفعات شستن این نوع لباس‌ها باید محدود باشد. در واقع این تعداد، به عواملی مانند کیفیت آبی که لباس با آن شسته می‌شود بستگی دارد. کیفیت آب باید در حدی باشد که بتواند آلودگی‌ها را از روی لباس پاک کند. 

در مقابل لباس‌های قابل شست‌وشو، لباس‌های اتاق تمیز یکبار مصرف را داریم که معمولا برای کلاس‌های بالاتر، انتخاب مناسب‌تری هستند. زیرا ایمنی بیشتری را حاصل می‌کنند. این نوع لباس‌ها باید در عین باکیفیت بودن، راحت باشند و کارکنان بعد از پوشیدن آنها بتوانند به آسانی فعالیت کنند. 
در برخی از اتاق‌های تمیز، از هر دو نوع لباس استفاده می‌شود. مثلا لباسی که بر تن می‌شود را از نوع قابل شست‌وشو و روکش کفش را از نوع یکبار مصرف انتخاب می‌کنند. اینکه لباس‌های صنعتی اتاق تمیز، یکبار مصرف یا قابل شست‌وشو باشد باید با توجه به مواردی مانند نوع لباس، راحتی آن، کلاس اتاق تمیز و غیره تعیین شود.

بهترین پارچه‌ها برای لباس در اتاق تمیز

با توجه به اینکه استفاده از لباس اتاق تمیز، هدف خاصی را دنبال می‌کند، پس جنس آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در واقع از هر نوع پارچه‌ای برای دوختن این لباس نمی‌توان استفاده کرد. مثلا الیاف طبیعی مانند پنبه انتخاب مناسبی نیستند. زیرا می‌توانند منجر به پخش شدن ذرات در هوا شوند. 
در عوض، الیاف مصنوعی انتخاب بهتری هستند. این الیاف انواع مختلفی دارند. نوع اول داکرون نام دارد، که در عین ارزان بودن، بادوام است. نوع دوم پلی‌اولفین نام دارد. این نوع پارچه نیز ارزان بوده و دوام بالایی دارد. از طرفی، به خوبی از پخش شدن ذرات آلاینده و رطوبت در محیط جلوگیری می‌کند. نوع سوم مواد لمینت است که یک متریال بادوام، راحت و قابل شست‌وشو محسوب می‌شود. از این متریال می‌توان برای دوخت لباس در انواع اتاق‌های تمیز استفاده کرد. شما می‌توانید انواع لباس مخصوص اتاق تمیز با بهترین کیفیت و ارزان‌ترین قیمت را در سایت ما بیابید.